de heere is goed
Nu het mijn beurt is om een column te schrijven vliegen talloze onderwerpen door mijn hoofd. Zal ik schrijven over het afscheid uit Holland? De aankomst in Zuid Afrika? De cultuurverschillen? Over de Bijbelklassen? Over de huisbezoeken? Over het ouderhuisje? Eigenlijk weet ik het zelf niet, ik hoop maar dat de Heere nu terwijl ik schrijf mijn gedachten Zelf wil besturen en dat het schrijven mag zijn tot Zijn eer!
Vandaag, zaterdag, is mijn vrije dag. Evenals de andere dagen word ik rond 5 uur wakker, het is al licht buiten, ik hoor de vogels fluiten. Ik zet een bak koffie en zoals iedere ochtend neem ik rustig de tijd om voor mijzelf te lezen en de Heere te bidden. Het voordeel van de zaterdag is dat ik echt de tijd niet in de gaten hoef te houden! Deze morgen lees ik Hebreeën 13: 15 ‘Laat ons dan door Hem altijd Gode opofferen een offerande des lofs, dat is de vrucht der lippen, die Zijn Naam belijden’. Laat ons altijd! Zijn Naam belijden! ‘Zijn Naam zo heilig, groot en goed’.
Later op de dag doe ik de boodschappen. Niet op z’n Hollands even snel, nee want je moet hier soms wel gewoon ‘even’ de tijd nemen. Als ik gelijk ook ‘even’ inkt haal in de inktshop komen ze er al snel achter dat ik geen Afrikaans spreek. Belangstellend vragen ze waar ik vandaan kom. Ik leg uit dat ik uit Holland kom. Maar daarmee is het nog niet klaar, ze vraagt verder; ‘waarom ben je hier heen gekomen?’. Eenvoudig probeer ik uit te leggen, dat het de Heere is die mij deze weg gewezen heeft. Ze zegt tegen de andere medewerkster die in het magazijn bezig is, luister je ook mee?! Als ik een half uur later terugloop naar de auto denk ik aan de woorden van J.O. Fraser `Geen tijd tenzij voor zaken` is bepaald niet de goede instelling voor een zendeling´.
Appje naar Holland
Als ik thuis kom is het tijd om even met Holland te bellen en te appen. Wekelijks gaat er een appje met een weekverslag naar m’n TFC en familie.
Goedemiddag allemaal,
Weer een appje van mijn kant. De kinderen deze week verteld over de wijzen uit het oosten. Ongemerkt denk ik terug aan de preek van twee jaar geleden waarin de ds. de vraag stelde : behoort u bij de wijzen uit het oosten of de dwazen uit het westen (Die Christus niet zoeken en aanbidden)?’
Voor de oudere kinderen had ik nu als verwerkingsopdracht een woordzoeker en een aantal vragen. Ze kwamen bij mij terug met de beantwoorde vragen. Dat was mooi! Daardoor kon ik zien dat ze de boodschap ‘begrepen’ hadden. En dan hoop je zo…
Deze week kwam er een vrouw naar mij toe met de vraag:´ze zeggen tegen mij dat ik meer geld moet geven aan de kerk, en dan zullen mijn problemen snel minder worden. Is dat zo?’ Samen een stukje uit de Bijbel gelezen, proberen uit te leggen dat de Heere ons hart vraagt, en geen offerande. En er volgde nog een heel aantal vragen… Als ik haar vragen zo hoor, en haar belangstelling voor Gods Woord zie, dan denk ik dat het een zoekende vrouw is. Wat zien we er naar uit dat we niet alleen zoekende mensen zien, maar dat er ook een vinden mag zijn!
Met de kleinste kinderen ben ik begonnen met het bidden in het Tshwana. Ik wil het heel graag, omdat dat de enige taal is die zij begrijpen. Maar het is voor mij niet eenvoudig. – en verwacht er niet veel van, het zijn echt basis zinnetjes, uit het hoofd geleerd - . Ik hoop echt dat het leren van deze taal snel zal lukken. Vaak voelt het als onmogelijk. Maar dat mag ik niet zeggen en niet denken! ‘Wie heeft den mens den mond gemaakt, … Ben Ik het niet, de HEERE?’
Deze week met een van de huisbezoeken die wij deden vroeg een vrouw naar de betekenis van ‘wie geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn die zal zalig worden en wie niet geloofd zal hebben die zal verdoemd worden’. Ze had ook vragen over de betekenis van de doop. Deze vraag, en daarnaast de vraag die we zo nu en dan al krijgen ‘waar staat jullie kerk’ deed me denken aan een zendingspredikant. De Heere weet precies wat hier nodig is. Maar Hij heeft gezegd, bid dan de Heere des oogstes’. Zullen we hier met elkaar voor bidden?
… dit appje is al weer veel te lang. Ik ga snel stoppen. Met mij gaat verder prima. Weinig bijzonders. Aan het eind van de week vaak moe. En ik merk zo… ik heb de Heere dagelijks nodig! Het is zo nodig dat Hij mij Zelf keer op keer vervult met Zijn liefde, met ootmoed en nederigheid. Dat Hij mij leert. Dat ik op Christus mag zien, gekruisigd, opgestaan, en nu zittend aan Gods rechterhand. Want als ik niet vervuld word, wat zal ik dan met anderen kunnen delen?
Morgen hoop ik hier naar Silverton weer naar de kerk te gaan. Maar stiekem mis ik mijn plekje in Barneveld achter op de galerij wel. Vooral als ik weer terug denk aan de momenten dat de Heere daar gesproken heeft. En aan de lieve zielenvrienden in Nederland. In gedachten bij jullie. Ik hoop in Nederland op een rijke zegen, maar hier ook. De Heere is gelukkig overal!
De HEERE is goed!
Groetjes vanuit Zuid Arika.
Nu m’n huis nog even schoonmaken, een rondje lopen...
en morgen zondag. …
"ten andere, dat ik al de dagen mijns levens van mijn boze werken ruste, de Heere door Zijn Geest in mij werken late, en alzo de eeuwigen sabbat in dit leven aanvange."
Nella Verschuur
