AFleren
Door Marieke Bakker
Sinds 2024 is er op het terrein van Bethlehem een bejaardentehuis (Bethesda) gevestigd, dat ongeveer 26 bewoners huisvest en wordt beheerd door ons lokale team. Ik heb eerder als verpleegkundige in Nederland gewerkt en help daarom ook waar nodig mee, samen met mijn collega Nella Verschuur, die ook verpleegkundige was. Maar om eerlijk te zijn, heb ik de afgelopen tijd meer moeten afleren dan aanleren. De cultuur is zo geheel anders. Zo verloopt de communicatie onderling heel anders dan in Nederland. Wat niet gezegd wordt is belangrijker dan wat er gezegd wordt, en het volgen van de hiërarchie is ook belangrijk. Met kleine stapjes leer ik de cultuur meer kennen en daardoor kan ik ook meer betekenen in het ouderenhuis.
Kleine stapjes
Mijn werkzaamheden op het veld als veldwerker zijn heel divers, maar als ik gelegenheid heb loop ik het ouderenhuisje binnen en heb ik gesprekken met bewoners en het lokale personeel. Afgelopen jaar hebben we kleine stapjes gezet. Zo is er voor iedere bewoner nu een individueel dossier en denken we na over verschillende thema’s, zoals wondzorg. Ook zijn er iedere week momenten waarop de bewoners Bijbels onderwijs krijgen.
Moeizame Gesprekken
Het is vaak moeilijk om de bewoners te bereiken. Dat komt doordat ik de lokale taal nog niet machtig genoeg ben om diepe gesprekken te voeren en omdat de bewoners vaak dementerend zijn. Ook leeft er onder de bewoners nog het geloof in voorouders. In die zin is het - naar de mens gesproken – moeilijk om ze met Woord te bereiken.
Hoop
Ik moet vaak denken aan de tekst: “En gedenk aan uw Schepper in de dagen uwer jongelingschap, eer dat de kwade dagen komen, en de jaren naderen, van dewelke gij zult zeggen: Ik heb geen lust in dezelve” (Prediker 12:1). Maar toch zijn er in afgelopen jaren hoopgevende gesprekken geweest en gaf de Heere mogelijkheden om het Woord te delen. Wat bij ons onmogelijk is, is mogelijk bij God. Dan kan de Heere enkele woorden, al is het in gebrekkige taal gesproken, zegenen.
