kinderwerk in phumzile
stapje voor stapje - met haast
Waar je ook loopt, overal zijn er wel kinderen te ontdekken in Phumzile. Vaak herkennen ze de medewerkers van Bethlehem al snel. ‘Juice!’ roepen ze dan overluid. Ze weten namelijk dat ze op vrijdagmiddag bij de Bijbelklas een glaasje limonade krijgen.
Sinds enkele maanden wordt er nagedacht over kinderwerk in Phumzile. De lokale collega’s zijn positief over het organiseren van een kinderklas. Alleen het afspreken van een geschikt moment blijft een uitdaging. De kinderen komen hier namelijk pas laat uit school. Dan is het eigenlijk te laat om ze nog bij elkaar te roepen voor een Bijbelverhaal. Daarom is er in het afgelopen jaar geprobeerd om in vakanties en op nationale vrije dagen iets te organiseren voor de kinderen. Hoewel er nog geen vastigheid in zit, is het toch mooi om de eerste stapjes te mogen zetten voor het kinderwerk in Phumzile.
De voorbereiding vraagt om zorgvuldige communicatie en flexibiliteit. De eerste keer dat een kinderklas is gepland in de kerstvakantie, blijkt het ’s morgens hard te regenen. Een goed recept om alle activiteiten voor de dag af te zeggen. De week erna een nieuwe kans. Als de veldwerker dan aankomt in Phumzile, is de lokale collega vergeten dat de kinderklas vandaag georganiseerd zou worden. Tja, het was ook al bijna een week geleden dat de afspraak is gemaakt en daarna is er geen contact meer geweest. Een goede leer voor de volgende keer om vooraf nog even een check te doen. Daarom wordt de kinderklas nog een paar dagen uitgesteld.
De bewuste donderdag dat we een nieuwe poging doen, zijn er al best een aantal kinderen aan het spelen op het grasveld aan het begin van de wijk. De auto wordt luid begroet. De bal uit de achterbak van de auto maakt het spel nog leuker!
Na een poosje gespeeld te hebben, wordt de plaat opgehangen van de herders in de velden van Efratha. ‘Etla mô!’ Een eenvoudig zinnetje dat betekent: ‘Kom hier…’ De kinderen zitten al snel naast elkaar op de grond en kijken vol afwachting naar wat er op de plaat is te zien.
Het kerstverhaal klinkt. Zo eenvoudig mogelijk. Dat vraagt om aanpassen, afdalen, nog een keer aanpassen en nog een keer afdalen. Toch is het mooi om te zien dat de kinderen met aandacht luisteren naar je boodschap: Alleen door de geboorte van de Heere Jezus kan er echte vrede in je hart komen.
Na afloop van de Bijbelklas denken we na over een vervolg. Volgende week wellicht? Of de week erna? Al zoekend en tastend naar het juiste moment, plannen we voor het begin van het nieuwe jaar een volgende Bijbelklas. De tijd zal leren wanneer het daadwerkelijk praktijk zal worden. Alles gaat stapje voor stapje…
Stapje voor stapje, en toch moet het met een heilige haast. De volgende dag blijkt namelijk vlakbij Phumzile een meisje te zijn verongelukt op de weg. Een meisje dat de dag ervoor het kerstverhaal had gehoord. Een meisje met een ziel…
Lianne de Baat
